Nie bez powodu Aegona IV Targaryena zwanego Niegodnym nazywa się najgorszym królem, jaki istniał w Westeros. Choć nie miał w sobie okrucieństwa takiego jak Maegor czy Aerys II, to właśnie jego decyzje rozerwały kraj na strzępy. Aegon IV na łożu śmierci zalegalizował wszystkie swoje bękarty, a czwórka z nich odegrała gigantyczną rolę w Westeros.

Catelyn Stark tak podsumowywała jego rządy:

Precedensy – stwierdziła z goryczą. – Aegon Czwarty zalegitymizował na łożu śmierci wszystkie swe bękarty i wynikły z tego jedynie ból, żal, wojny i morderstwa.

Z kolei Joffrey był dużo bardziej im przychylny:

– Król może mieć też inne kobiety. Kurwy. Tak jak mój ojciec i jeden z Aegonów. Trzeci albo czwarty. Miał mnóstwo kurew i bękartów. – Gdy wirowali w rytm muzyki, Joffrey złożył na jej twarzy wilgotny pocałunek. – Mój wuj przyprowadzi cię do mojego łoża, kiedy tylko mu rozkażę.
Potrząsnęła głowa.
– Nie zrobi tego.
– Zrobi albo każe go ściąć. Ten król Aegon miał każdą kobietę, której zapragnął, czy to pannę, czy mężatkę.

W istocie tak właśnie było. Choć Aegon zapowiadał się na dobrego i łaskawego władcę, w rzeczywistości nie był w stanie panować nad swoją chucią, a co za tym idzie – nad ilością dzieci, które sprowadziły na świat jego wybryki.

Przyjrzyjmy się jednak słynnym Wielkim Bękartom, gdyż takim określeniem nazywa się czwórkę najsłynniejszych dzieci Aegona IV – tych, których działania do dzisiaj mają reperkusje w Westeros.

1. Daemon Blackfyre

Największą ujmą dla Daerona Dobrego – legalnego syna Aegona IV – był fakt, że król przekazał dwa legendarne valyriańskie miecze rodu Targaryenów swoim bękartom. Miecz Aegona Zdobywcy, Blackfyre, trafił w ręce Daemona i już w nich pozostał, nigdy nie wracając do prawowitych właścicieli. Był on też powodem, dla którego Daemon przybrał takie, a nie inne nazwisko.

Daemon żywił szczególną niechęć do Daerona – nieoficjalnie powodem był fakt, iż młody Blackfyre darzył szczególną miłością siostrę Daerona, pierwszą Daenerys, która z kolei została poślubiona Maronowi Martellowi.

Daemon miał w sobie wszystko, czego można byłoby oczekiwać od legalnego dziecka Targaryenów – był przystojny, dobrze zbudowany, miał w sobie naturalny wdzięk i klasę. Mimo to, jego przyrodni brat Daeron miał pierwszeństwo do tronu, co skończyło się oczywiście wojną, znaną w Westeros jako rebelia Blackfyre’ów. Daemon rebelię przegrał – choć wielokrotnie próbował zdobyć dla siebie tron. Główna bitwa odbyła się na Polu Czerwonej Trawy, gdzie Blackfyre odniósł sromotną porażkę, od czasu której nie był już w stanie na poważnie spróbować sięgnąć po Żelazny Tron. Gdyby jednak wygrał, historia Westeros mogłaby potoczyć się zupełnie inaczej…

2. Aegor „Bittersteel” Rivers

(autor: chaimon)

Dorzecze ma do tej pory własnych Monteków i Kapuletich – są to rody Blackwood i Bracken, kłócące się o to, kto kim rządził w Erze Herosów. Bittersteel był synem Barby Bracken, pięknej damy o obłych kształtach, która zawróciła w głowie królowi na pewien czas. Aegor był typem człowieka nerwowego, pełnego nienawiści do świata, który znany był ze swojego wybuchowego charakteru. Bardzo łatwo się obrażał i nigdy nie zapominał obraz, jakie skierowano w jego stronę.

Barba Bracken została dość szybko odesłana z dworu, o co zadbali zarówno Daeron Dobry, jak i książę Aemon Smoczy Rycerz. Był to również powód, dla którego Bittersteel tak nienawidził Bloodravena, swojego przyrodniego brata – jego matka, Melissa Blackwood, była na dworze dużo dłużej i cieszyła się sympatią zarówno Aemona, jak i samej królowej Naerys. Podczas rebelii Blackfyre’ów, Aegor przyłączył się do Daemona, ponieważ Bloodraven opowiedział się po stronie Daerona Dobrego. Nienawiść między braćmi zaostrzał fakt, że kochali tę samą kobietę, Shierę Seastar, która – skądinąd – na swojego kochanka wybrała Bloodravena.

Bittersteel służył przez jakiś czas w Drugich Synach, ale wkrótce potem założył własną organizację najemną – Złotą Kompanię – która wsławiła się niezwykłą dyscypliną i skutecznością, nawet jeśli była ciągle kojarzona z rodem Blackfyre.

3. Brynden „Bloodraven” Rivers

(autor: inSOLense)

Zdecydowanie najciekawszą postacią spośród Wielkich Bękartów był lord Bloodraven, jak go nazywano. Urodził się jako albinos, szczupły i niepozorny, będący zaledwie cieniem swoich bękarcich braci. Na twarzy nosił charakterystyczne znamię w kształcie kruka. Ze względu na to, że jego matka była osobą bardzo na dworze lubianą, sam Brynden bardzo szybko zrobił karierę, wkupując się w łaski Daerona Dobrego, któremu zresztą służył potem jako namiestnik. On też właśnie dzierżył drugi valyriański miecz – Mroczną Siostrę, pierwotnie należącą do Visenyi Targaryen, a fakt, że Daeron nie kazał mu owego oręża zwrócić, był najwyraźniej wyrazem ogromnego zaufania.

O Bloodravenie krążyły legendy naprawdę mroczne. Przyjmowano, że jest on złośliwym czarnoksiężnikiem, który ma „tysiąc oczu i jedno”. Wieść niosła, że potrafił on zmieniać się w mgłę i zmienić formę na zwierzęcą. Fakt, że jego kochanką była Shiera Seastar – kobieta o bardzo podobnej sławie – wcale nie poprawiał jego wizerunku w oczach mieszkańców Westeros.

To między innymi Bloodravenowi zawdzięczał Daeron utrzymanie tronu. Jego wkład w bitwie na Polu Czerwonej Trawy był bezdyskusyjny. Choć sam stracił oko, wyłupione mu zresztą przez Bittersteela, to zdołał zabić Daemona Blackfyre oraz dwóch jego synów – Aegona i Aemona – zaś jego ostrzał był jednym z kluczowych punktów bitwy.

Po wyborze Aegona V zwanego Niespodziewanym, Bloodraven został wygnany na Mur, gdzie również szybko zrobił karierę, po niedługim czasie zostając Lordem Dowódcą. Jego dalsze losy są, teoretycznie, nieznane, ale ci którzy czytali książkę mogą być pewni, że lord Bloodraven nie wypowiedział jeszcze swojego ostatniego słowa…

4. Shiera Seastar

(autor: blatterbury)

Znana ze swojej wielkiej urody i tego, że oskarżano ją o bycie czarownicą, Shiera była najmłodszym dzieckiem króla Aegona Niegodnego. Złośliwi dziwili się matce Shiery – Serenei z Lys – że była w stanie znieść łoże z niezwykle grubym, obrzydliwym królem. Sama Serenei też nie miała dobrej opinii wśród dworzan, bowiem również podejrzewano ją o praktykowanie mrocznych sztuk. Shierę z kolei oskarżano o to, że kąpie się w krwi dziewic, aby zachować swoją młodość.

Jej najbardziej znanym kochankiem był lord Bloodraven, którego – mimo jego starań – nie raczyła poślubić. Była pożądana przez wielu mężczyzn, którzy toczyli krwawe pojedynki tylko po to, by spędziła z nimi trochę czasu. Istnieje podejrzenie, że Shiera i Bloodraven mieli dziecko, dziewczynkę… albinoskę jak ojciec, kobietę, która zafarbowała swoje białe włosy na czerwono i została kapłanką Czerwonego Boga. Mowa tu o Melisandre – tak podobną z opisu do Shiery Seastar, a przy tym czerwonooką, z imieniem dziwnie podobnym do imienia matki Bloodravena – Melissy.