7. sezon za nami, a w następnym ze względu na jego długość (6 odcinków) będzie raczej mało miejsca na nowych bohaterów. Z pewnością znajdzie się go jednak wystarczająco dla nowej frakcji, której przybycie zapowiedziała Cersei – Złotej Kompanii.

Z serialowych rozmów dowiedzieliśmy się, że jest to największa kompania najemników w Essos; liczy 20 tysięcy pieszych, konnych i słoni, a Tycho Nestoris twierdzi, że Żelazny Bank nieraz korzystał z jej usług w celu egzekucji należności od niepłacących dłużników. Twórcy poskąpili nam informacji, ale od czego mamy książkową sagę? Tam sama Kompania i jej historia są pokazane o wiele dokładniej, ale żeby dobrze to opisać, musimy cofnąć się do odległych czasów – roku 184 po lądowaniu Aegona Zdobywcy.

Targaryenowie rządzą Westeros (poza Dorne, które zachowało swoją niepodległość i obroniło się nawet przed smokami) od prawie dwóch stuleci. Królewski ród nie ma już w swoim posiadaniu smoków; ostatni dokonał żywota w 153 roku. Obecnie rządzi Aegon IV Targaryen, obżartuch, rozpustnik i ojciec dziesiątek bękartów, dla którego liczą się tylko doczesne przyjemności. Na szczęście dla królestwa jego najstarszy syn i następca, książę Daeron, to wykształcony i mądry mężczyzna, choć nie wojownik. To najwyraźniej nie daje spokoju Aegonowi IV, który jako swojego następcę najchętniej widziałby bękarciego syna, Daemona, wspaniałego rycerza i niemalże wcielenie Wojownika. Na łożu śmierci król legitymizuje kilkanaścioro spośród swoich bękartów, tych, których matki były szlachetnie urodzone. Najważniejszym z nich jest Daemon, który otrzymuje również rodowy miecz Targaryenów, Blackfyre, przyjmuje takież nazwisko i za herb obiera sobie odwrócone barwy ojca – czarnego smoka na czerwonym tle.

Aegon IV pasuje Daemona Blackfyre’a na rycerza

We wspomnianym 184 roku Aegon IV umiera, Daeron obejmuje rządy jako Daeron II i postanawia wcielić Dorne do swojego królestwa. Nie czyni tego jednak poprzez wojnę, ale układy i polityczne małżeństwa. Swoją siostrę, Daenerys, wydaje za księcia tej krainy, a sam poślubia jego siostrę. Cieszy się całe królestwo – od Muru po Morze Letnie. Wieści nie cieszą tylko Daemona Blackfyre’a, który ponoć darzył uczuciem swoją przyrodnią siostrę. Bardziej prawdopodobne jest, że uczuciem darzył tylko koronę, a zaistniała sytuacja stanowiła doskonały pretekst, by wzniecić bunt w imię odzyskania utraconej miłości. W 196 roku wszyscy w królestwie muszą opowiedzieć się po jednej z dwóch stron – prawowitego króla Daerona II Targaryena, zwanego Dobrym, lub uzurpatora Daemona I Blackfyre’a. Do rozstrzygającej bitwy dochodzi na Polu Czerwonej Trawy, gdzie buntownicy przegrywają, samozwańczy król ginie, ale za wąskie morze udaje się uciec jego pięciu synom oraz wielu rycerzom i lordom, którzy go popierali, w tym najważniejszemu – Aegorowi Riversowi, zwanemu Bittersteelem, również bękartowi Aegona IV.

Daemon Blackfyre i Bittersteel na Polu Czerwonej Trawy

Na wygnaniu Bittersteel orientuje się, że siły rodu Blackfyre’ów zaczynają topnieć, ponieważ uciekinierzy, by się utrzymać, wstępują do kompanii najemniczych. By temu przeciwdziałać, zakłada własną kompanię, która ma utrzymać ich jako jedną grupę, teraz, co prawda, jako mieczy do wynajęcia, ale zdeterminowaną, by w przyszłości powrócić do Westeros, obalić Targaryenów i posadzić na tronie władcę z rodu Blackfyre’ów. Tak w roku 212 rodzi się Złota Kompania.

Bittersteel i Złota Kompania

Nietypowi najemnicy szybko zyskują sobie doskonałą reputację. Nigdy nie zrywają raz zawartego kontraktu, są niezwykle zdyscyplinowani oraz przesiąknięci kulturą Westeros – w ich szeregach znajduje się wszak wielu wygnanych lordów i rycerzy, oraz, z czasem, ich potomków. Zawołaniem kompanii stało się Pod złotymi płaszczami, ostra stal, co wyraża hołd dla założyciela (ang. Beneath the gold, the bitter steel), a mottem jest Nasze słowo jest pewne jak złoto. Oddział walczy najczęściej na Spornych Ziemiach, czyli terenie między Wolnymi Miastami Lys, Myr i Tyrosh, który stanowi miejsce ciągłego starcia ich potęg. Kilkukrotnie armia ta wspiera Blackfyre’ów w ich próbach przejęcia władzy w Westeros, za każdym razem ponosząc porażkę i wycofując się za wąskie morze do Essos, aż w wojnie dziewięciogroszowych królów śmierć z ręki Barristana Śmiałego ponosi ostatni pretendent do tronu z rodu Balckfyre’ów, Maelys Monstrualny.

Barristan Śmiały zabija w pojedynku Maelysa Monstrualnego

Na łożu śmierci Bittersteel rozkazał, by jego czaszkę wygotować i ozłocić, a następnie umieścić na włóczni. Kolejni z dowódców poszli za jego przykładem, a złote czaszki na włóczni stały się symbolem oddziału. Skład Złotej Kompanii to 10 tysięcy ludzi, w tym 500 rycerzy, każdy z trzema końmi, 500 giermków, każdy z jednym koniem, oraz 1000 łuczników, jedną trzecią których stanowią kusznicy, jedną trzecią łucznicy z podwójnie zakrzywionymi łukami typu wschodniego, a ostatnią westeroscy łucznicy z długimi cisowymi łukami i pięćdziesięciu Letniaków uzbrojonych w potężne łuki z drzewa złotego serca. Na wyposażeniu kompanii znajdują się również słonie. Członkowie oddziału to nie tylko ludzie pochodzący z Westeros lub ich potomkowie, ale również znaczna liczba mieszkańców Wolnych Miast i Wysp Letnich. Co łączy wszystkich żołnierzy, to noszenie swoich bogactw przy sobie – zdobiona klejnotami broń, drogie stroje, pierścienie i naszyjniki oraz złote obręcze na przedramionach, jedna za każdy rok służby w kompanii.

Żołnierze Złotej Kompanii

Na stronach sagi Złota Kompania pojawia się kilkukrotnie. Viserys Targaryen przed rozpoczęciem akcji książek próbował przeciągnąć ją na swoją stronę, ale jej dowódcy go wyśmiali. W Uczie dla wron bohaterowie wielokrotnie wspominają, że kompania zerwała kontrakt z Myr i podąża w kierunku Volantis. Jak okazuje się w Tańcu ze smokami, Illyrio Mopatis i Varys uknuli plan, który zakładał, że cudownie ocalony z rzezi Królewskiej Przystani książę Aegon Targaryen (pierwszy syn księcia Rhaegara) ożeni się z Daenerys Targaryen i wspólnie, wraz z pomocą Złotej Kompanii, odzyskają tron Westeros. Jako, że Matka Smoków wciąż pozostawała w Meereen, najemnicy pod wodzą obecnego dowódcy – sprytnego, ale pozbawionego charyzmy Harry’ego Stricklanda, zwanego Bezdomnym Harrym – zmienili swój plan i udali się do Siedmiu Królestw jako żołnierze króla Aegona VI Targaryena (czy na pewno Targaryena? – teoria DaeLa z FSGK.pl), gdzie zajęli kilka zamków w krainach burzy. Można się spodziewać, że kompania odegra niebagatelną rolę w Wichrach zimy, a jej członkowie nieraz wpłyną na wydarzenia w Siedmiu Królestwach.

Aegon VI Targaryen z jeźdźcami Złotej Kompanii

Jak łatwo można dostrzec, historia i rola Złotej Kompanii w książkach jest o wiele większa, niż prawdopodobnie będzie w serialu. Jej linia fabularna może rozwinąć się na dwa sposoby – w pierwszym przypadku będzie po prostu kolejnym oddziałem w wojnie, który dochowa wierności Cersei lub nie, a na ekranie, prócz scen batalistycznych, zaprezentuje ją jeden aktor, odgrywający jej dowódcę. W drugim sama wpłynie na obsadzenie tronu Westeros i osadzi na nim cudownie ocalonego księcia Aegona Targaryena. Byłby to szokujący zwrot akcji, ale niestety ze względu na wolne tempo 7. sezonu, jak i niezbyt zaskakującą fabułę, nie należy spodziewać się takiego obrotu spraw. Istnieją oczywiście rozwiązania pośrednie, jak na przykład to, że Euron Greyjoy przeciągnie kompanię na swoją stronę i obali Cersei, pozbawioną teraz ochrony Jaime’a, a sam obwoła się królem. Byłoby to logiczne z punktu widzenia scenariusza i rozwoju postaci, bo stanowiłoby zarówno sensowne zakończenie historii Cersei i rozwinięcie losów Eurona. Czy tak się stanie, zobaczymy dopiero w 8. sezonie.