Qohor

Wolne Miasto Qohor, położone jest najdalej na wschód ze wszystkich córek Valyrii. Qohor zbudowano nad rzeką Qhoyne, na zachodnim skraju olbrzymiej i mrocznej dziewiczej puszczy, której miasto zawdzięcza swą nazwę, największego lasu w całym Essos. Otaczające miasto puszcza jest podstawowym źródłem jego bogactwa. Pierwszą powstałą w tamtym miejscu osadą był obóz drwali.  Do dziś Qohoricy słyną przed wszystkim ze swych drwali i myśliwych. Piękne miasta i liczne miasteczka nad dolną Rhoyne potrzebują drewna, a tamtejsze lasy dawno już wyeksploatowano, wyrąbano i zaorano, zastępując je polami uprawnymi. Z portu w Qohorze codziennie odpływają wyładowane drewnem barki, wyruszające w długą podróż w dół Qhoyne, ku Jezioru Sztyletów, a potem na rynki Selhorys, Valysar, Volon Therys i Starego Volantis. Puszcza Qohoricka dostarcza futer najróżniejszego rodzaju, a także srebra, cyny i bursztynu. W puszczy żyją liczne łosie i jelenie, podobnie jak wilki, drzewne koty, dziki naprawdę monstrualnych rozmiarów, cętkowane niedźwiedzie oraz lemury. Rzemieślnicy z Qohoru słyną w wielu krainach. Qohorickie arrasy, tkane prze kobiety i dzieci, nie ustępują produkowanym w Myr. Na qohorickich targach można też kupić pięknie wykonane figurki z drewna, a tamtejsze kuźnie nie maja sobie równych. Qohorickie miecze, noże i zbroje przewyższają najlepszą stal z Westeros. Kowale z tego miasta udoskonalili też sztukę nasycania metalu głębokimi barwami. To jedyne miejsce na całym świecie, gdzie zachowała się pradawna sztuka przekuwania valyriańskiej stali, pilnie strzeżona przez kowali z Qohoru. Miasto zasłynęło również jako brama na wschód. Karawany zmierzające do Vaes Dothrak i legendarnych krain położonych za Kośćmi zatrzymują się tam aby dokonać napraw i uzupełnić zapasy, nim wyruszą dalej. Wracające ze wschodu karawany również docierają do Qohoru, by odpocząć po podróży i sprzedać przywiezione skarby. Ten handel uczynił Qohor jednym z najbogatszych Wolnych Miast, a także najbardziej egzotycznym. Qohor otaczają potężne kamienne mury, ale jego mieszkańcy nie są wojowniczym ludem. Qohoricy zazwyczaj są kupcami, nie wojownikami. Poza nieliczną strażą miejską, obronę miasta powierzają niewolnikom - piechocie złożonej z eunuchów zwanych Nieskalanymi – kupionym w Astaporze. Qohoricy wyznają mrocznego boga znanego jako Czarny Kozioł, który codziennie domaga się krwawych ofiar. Pod ołtarzami zabijane są  cielęta, byki i konie, a w świąteczne dni skazańcy.