Westeros jest jednym z trzech kontynentów znanego świata. Większość jego powierzchni to tereny Siedmiu Królestw. Dwa inne kontynenty obok Westeros to Essos – ogromny kontynent, leżący na wschód od Wąskiego Morza  i Sothoros leżący na południowy wschód za Morzem Letnim.

Najbliższymi Westeros krajami są Wolne Miasta, które są niezależnymi miastami-państwami wzdłuż zachodniego wybrzeża Essos. Wzdłuż południowego wybrzeża rozciągają się Kraje Morza Letniego – Ghis i ruiny Valyrii, które były niegdyś zamieszkiwane przez Ród Targaryen’ów.

Kontynent Westeros jest długi i stosunkowo wąski, rozciągający się od Dorne na południu do Krainy Wiecznej Zimy na dalekiej północy, gdzie większość ziem pozostaje niezbadanych po dziś dzień, ze względu na panujący tam chłód oraz wrogich mieszkańców zwanych „Dzikimi”. Kontynent rozciąga się z północy na południe na około 9000 mil, a ze wschodu na zachód do 900 mil.

Na południe od Westeros leżą Wyspy Letnie leżące na Morzu Letnim.

Północne ziemie Westeros są mniej zaludnione niż te na południu. Największymi miastami kontynentu Westeros są: Królewska Przystań, Stare Miasto (Old Town), Lannisport, Gulltown i Biały Port.

Początkowo Westeros było podzielone na kilka niezależnych królestw. Po wojnie (War of Conquest) wszystkie królestwa na południe do muru zostały zjednoczone w państwo Siedmiu Królestw pod władzą sprawowaną przez Ród Targaryen’ów.

Za Murem

Najdalej wysuniętym na północ regionem Westeros, rozciągającym się od Muru poza granice mapy jest Kraina Wiecznej Zimy. W przeważającej części jest on pokryty lasem, obszar pokryty jest niezliczoną ilością jezior i rzek. Daleko na północ panuje niezwykle surowy klimat, który znieść mogą jedynie najwytrwalsi.

Północ

Północ jest największym regionem Westeros, prawie tak dużym jak pozostałe regiony razem wzięte. Jest słabo zaludniony, z ogromną ilością puszcz, lasów, wzgórz i gór pokrytych śniegiem. Północny klimat sprawia, że śnieg często pokrywa ten obszar nawet w lecie. Jej północną granicą jest Dar (The Gift), ziemie należące do Nocnej Straży. Przy południowej granicy regionu leżą bagniste tereny oddzielające Północ od reszty Królestw.

Władzę na Północy od tysięcy lat sprawuje Ród Starków z Winterfell. Większość mieszkańców tego regionu wciąż wyznaje Starych Bogów, wyjątkami są głównie mieszkańcy White Harbor, którzy podjęli Wiarę Siedmiu. Bękartom z Północy nadaje się nazwisko „Snow”.

Żelazne Wyspy

Żelazne Wyspy to archipelag wysp leżący przy zachodnim wybrzeżu Westeros w Zatoce Żelaznych Ludzi. Archipelag obejmuje siedem wysp, w tym Pyke, Great Wyk, Old Wyk i Harlaw. Na wyspach zlokalizowanych jest wiele kopalni (głównie żelaza i ołowiu). Gleba na tych obszarach jest bezpłodna. Mieszkańcy Żelaznych Wysp znani są w Westeros jako „Żelaźni Ludzie”.

Żelaznymi Wyspami włada Ród Greyjoyów z siedzibą na wyspie Pyke.
Przed przybyciem Aegon’a Zdobywcy, Żelaźni ludzie rządzili w Dorzeczu i wielu innych regionach zachodniego wybrzeża Westeros.

Bękarci urodzeni na Żelaznych Wyspach otrzymują nazwisko „Pyke”.

Dorzecze (The Riverlands)

Dorzecze to bardzo żyzne tereny przy rozwidleniu rzeki Trident. Ziemie te należą do Rodu Tully z Riverrun. Bękartom z tych terenów nadaje się nazwisko „Rivers”.

Dolina Arrynów (Vale of Arryn)

Dolina Arrynów leży na wschód od Dorzecza, otoczona prawie całkowicie przez Góry Księżycowe. Krajobraz tego miejsca cechuje się rozległymi pasmami górskimi. Ludzie zamieszkują ten teren jedynie w dolinach między górami i wzdłuż wybrzeża.

Doliną od wieków włada Ród Arrynów wywodzący się od Królów Góry i Doliny. Za panowania Rodu Targaryenów i Roberta Baratheona głowa rodu Arrynów piastowała godność obrońcy doliny i namiestnika wschodu.

Siedzibą Arrynów jest Orle Gniazdo (Eyrie). Jest to położony wysoko w górach zamek – mały, ale nie do podbicia. Ze względu na surowe zimy w dolinie, w niektórych okresach roku podróż możliwa jest jedynie szlakami górskimi. Zamieszkujące tu buntownicze górskie klany czynią podróż przez ten region jeszcze bardziej niebezpieczną. Bękartom urodzonym w Dolinie Arrynów nadaje się nazwisko „Stone”.

Zachód (The Westerlands)

Zachód to ziemie graniczące z Dorzeczem od wschodu i z Reach od południa. Jest to niewielki obszar, ale na jego terenie znajdują się jedne z największych kopalń srebra i złota na kontynencie.

Władze na tym obszarze sprawuje Ród Lannisterów w Casterly Rock (dawniej King of the Rock). Lannisport, leżące obok Casterly Rock, jest głównym miastem regionu i jednym z największych portów w Westeros. Bękarci z Zachodu przyjmują nazwisko „Hill”.

The Crownlands

Crownlands to ziemie rządzone bezpośrednio przez króla na Żelaznym Tronie. Tereny te obejmują Królewską Przystań i okolice: miasta Rosby oraz Crackclaw, a także kilka wysp na Morzu, między innymi Smocza Skała (Dragonstone). Ziemie Crownlands leżą na południe od Doliny, na południowy wschód od Riverlands, na wschód od Westlands, a na północ od Ziem Burzy (Stormlands). Bękarci z Crownlands noszą nazwisko „Waters”.

The Reach

The Reach jest bardzo dużym regionem. Pod względem wielkości ustępuje jedynie Północy. Jest to region o najżyźniejszej glebie w Westeros. Miasta i wsie w tym regionie są bardzo gęsto zaludnione.

The Reach jest rządzony przez Ród Tyrell’ów z Highgarden. Najbardziej znanym miastem w Reach jest Stare Miasto (Oldtown). Jest to najstarsze miasto w Westeros, w którym znajduje się Cytadela Maestrów. Bękarci w Reach przyjmują nazwisko „Flowers”.

Ziemie Burzy (The Stormlands)

Ziemie Burzy, położone są na południe od Królewskiej Przystani i rozciągają się aż do Morza Dornów. Od wschodu graniczą z Zatoką Rozbitków, a od zachodu z Reach. Jest to jeden z najmniejszych regionów Westeros, teren pełen kamienistych wybrzeży, zielonych lasów i gór.

Przed podbojem Aegon’a Zdobywcy ziemie te rządzone były przez Królów Burzy, a potem przez Ród Baratheon’ów. W regionie znajdują się bagna, które niegdyś były miejscami wielu bitew pomiędzy starymi wrogami z Reach i Dorne. Bękarci urodzeni na Ziemiach Burzy noszą nazwisko „Storm”.

Dorne

Dorne jest najbardziej wysuniętym na południe regionem Westeros. Rozciąga się od Gór Czerwonych na dornijskich bagnach aż do południowego wybrzeża kontynentu. Jest to najgorętsze królestwo w Westeros na terenie którego zlokalizowana jest jedyna pustynia na kontynencie. Dornijczyków często nazywa się gorąco-krwistymi. Różnią się oni zarówno kulturowo jak i etnicznie od innych mieszkańców Siedmiu Królestw ze względu na historyczną inwazję Rhoynarów z Essos. Ich jedzenie, wygląd, czy architektura przypominają śródziemnomorskie kultury krajów takich jak Grecja czy Turcja.

Dorne było jedynym królestwem w Westeros, które zdołało skutecznie odeprzeć ataki Aegon’a Zdobywcy. Do Siedmiu Królestw dołączyli poprzez małżeństwo dopiero 100 lat po inwazji Targaryen’ów. To osiągnięcie pozwoliło Dornijczykom utrzymać choć w niewielkim stopniu niezależność. Lordowie rządzącego w tym regionie Rodu Martell’ów wciąż zwą siebie „Książętami” i „Księżniczkami”. Bękarci z Dorne otrzymują nazwisko „Sand”.

Klimat Westeros

Klimat w Westeros jest bardzo zróżnicowany. Od pustynnej suszy na dalekim południu, aż po surowy mróz i oblodzone pustkowia w Krainie Wiecznego Mrozu na północy.

Westeros i Essos doświadczają pór roku o różnej długości, gdzie zwykle każda z nich nie trwa krócej niż klika lat. Maestrowie próbują przewidzieć ich długość, monitorują temperatury i długości dni, jednak przypadkowy charakter pór roku sprawia, że nie można się na tę wiedzę powoływać.

Gdy dni stają cię coraz to krótsze – to znak, że zima nadchodzi.

Ludy Westeros

• Pierwsi Ludzie, ludzie których przodkowie przybyli na kontynent ponad 12 tysięcy lat temu.
• Andalowie, którzy najechali ziemie Westeros ponad 6 tysięcy lat temu.
• Rhoynarowie, ludzie wschodu, którzy w trakcie wojny z Valyrią uciekli do Dorne i przemieszali się z tamtejszą populacją Andalów.
• Żelaźni Ludzie, potomkowie Pierwszych ludzi i Andalów, którzy zwyczajami różnią się od pozostałych mieszkańców Westeros.

Rasy mityczne i stworzenia magiczne:

• Dzieci Lasu, rasa przyjazna ludziom, sprzymierzona z Pierwszymi Ludźmi. Pierwsi wyznawcy dawnych bogów lasów. Uważa się, że Dzieci Lasu wyginęły podczas najazdu Andalów lub uciekły z Westeros.
• Inni, rasa lodowych potworów z najdalszej północy. Według legend przed ośmioma tysiącami lat starła się z Pierwszymi Ludźmi i Dziećmi Lasu. Została pokonana i zniknęła z Westeros. W obawie przed powrotem Innych wybudowano Mur. Rasę uważa się za wymarłą.
• Olbrzymy, stwory przypominające ludzi, lecz znacznie od nich większe, według Dzikich można je spotkać za Murem. Mieszkańcy Siedmiu Królestw nie wierzą w ich istnienie.
• Wargowie, ludzie, którzy potrafią panować nad związanymi ze sobą zwierzętami. Mieszkańcy Siedmiu Królestw nie wierzą w ich istnienie.

Zwierzęta

Niektóre gatunki zwierząt zamieszkujących Westeros są bardzo podobne do gatunków żyjących niegdyś na Ziemi.

• Tury – więksi krewni byka. Są one często używane jako symbol wielkości, siły, ale i głupoty. Tury były używane jako wierzchowce przez mitycznego Clarence Crabba jako przejaw jego waleczności.
• Wilkory – krewni wilka, ale w przeciwieństwie do nich są znacznie większe i silniejsze. Są bardzo rzadko widywane na południe od muru.
• Jaszczurolwy – masywne, zamieszkujące bagna gady, stworzenia te są najprawdopodobniej tak duże jak krokodyle.
• Mamuty – stworzenia zamieszkujące daleką północ. Są one wykorzystywane przez Gigantów jako wierzchowce.

Inne zwierzęta wydają się być odmienionymi wersjami współczesnych zwierząt lub nie mają odpowiednika w świecie rzeczywistym.

• Krakeny – olbrzymie kalmary, mówi się, że są w stanie pociągnąć w dół wielorybnicze statki. Są one w dużej mierze uważane za mit.
• Mantykory – małe stworzenia, które przypominają skarabeusze. Ich twarze są złośliwe i niewyraźne dla człowieka. Mają one trujące żądło, które jest śmiertelne dla ludzi. Manttykory pochodzą najprawdopodobniej z poza Westeros.
• Kruki – podobne do współczesnych kruków. W Westeros są wykorzystywane do przesyłania wiadomości między zamkami. Kruki te czasami naśladują ludzką mowę jak papugi.
• Cieniokoty – duże drapieżne koty z białymi pasami na czarnym futrze. Ich skór są bardzo cenne.
• Zorses – konie w czarno-białe paski, najprawdopodobniej podobne do zebry, wykorzystywane jako wierzchowce przez niektórych cudzoziemców w Westeros.
• Smoki – skrzydlate, długowieczne gady, brutalne i krwiożercze, które potrafią zionąć ogniem. Narodziły się na wschodzie i zostały ujarzmione przez Valyrian, którzy wykorzystywali je w walce lub jako środek transportu i dzięki nim stworzyli imperium. Większość smoków zginęła podczas zagłady Valyrii. Nieliczne, które przeżyły, dopomogły Targaryenom w opanowaniu Westeros. Ostatnie smoki Targaryenów umarły przed ok. 150 laty. Te istoty istniały naprawdę. Czaszki ponad tuzina targaryeńskich smoków zdobią hale Czerwonej Twierdzy. Uważa się, że obecnie nie ma na świecie smoków.
• Jednorożce – duże zwierzęta, z długim rogiem na głowie.