Przodkowie Daenerys uciekli z Valyrii na Smoczą Skałę przed Zagładą. Stamtąd właśnie Aegon Zdobywca wraz z siostrami ruszył na podbój Siedmiu Królestw. Przez prawie trzysta lat dynastia smoków rządziła Westeros. Aby zachować czystość smoczej krwi, Targaryenowie zawierali małżeństwa między rodzeństwem, co budziło jednocześnie wstręt i fascynację mieszkańców Westeros. Smoczy lordowie za zachowanie tradycji Włości Valyriańskich często płacili wysoką cenę…

W dynastii Targaryenów od pokoleń rodziły się „potworki” – niemowlęta o gadzim wyglądzie, niezdolne do przeżycia. Pierwszy raz z tym zjawiskiem spotykamy się w „Grze o tron”:

Był powykręcany. Sama go wyciągnęłam. Był ślepy, cały pokryty łuskami jak jaszczurka, miał kikut małego ogona i małe skórzaste skrzydła podobne do skrzydeł nietoperza. Kiedy go dotknęłam, ciało odeszło od kości, a w jego wnętrzu roiło się od cmentarnych robaków i cuchnęło zgnilizną. Nie żył już od dawna.

(„Gra o tron”, 2011, s. 786)

Rycina przedstawiająca Rhaego (autor: Morgaine le Fee).

W ten okrutny sposób Daenerys Targaryen dowiaduje się o śmierci syna. Akcja ma miejsce po odprawieniu rytuału magii krwi, który miał przywrócić do życia i zdrowia jej męża khala Drogo. Mirri Maz Duur informuje khaleesi, że taka była cena magii: śmierć za życie.

To nie pierwszy przypadek kiedy „smocza krew” ulega deformacji za sprawą czarnej magii.

Maegor I zwany Okrutnym nie był najlepszym władcą w historii Westeros. Nigdy nie doczekał się także potomka, mimo licznych żon i kochanek. Wszystkie jego dzieci rodziły się zdeformowane:

Król próbował spłodzić dziedzica, lecz bez względu na to ile kobiet poślubił – i z iloma sypiał – pozostawał bezdzietny. Żenił się z kobietami (…) które dowiodły już swej płodności, lecz z jego nasienia rodziły się wyłącznie potworki: pokraczne, bezokie, pozbawione kończyn bądź mające części męskie i kobiece jednocześnie.

(Świat Lodu i Ognia, 2014, s. 56)

Czy była to kara boska? Maegor przez całe swoje rządy wprowadzał terror w królestwie. Najbardziej znany był ze swojej walki z Wiarą Wojującą i ze spalenia Septu Pamięci. Kronikarze z Cytadeli podawali, że odpowiedzialna za śmierć dzieci króla była niejaka Tyanna z Wieży. Ponoć parała się mroczną magią i alchemią. Zanim została kolejną żoną króla truła jego poprzednie wybranki. Wyznała Maegorowi, że to ona była odpowiedzialna za plugastwa zrodzone z jego nasienia. Władca zabił ją osobiście – wycinając jej serce legendarnym Blackfyre’em.

Można dojść do wniosku, że „przekleństwo” smoczej krwi bierze się z użycia mrocznej magii krwi i złowrogich zaklęć. Przykład maegi i Tyanny pokazują, że valyriański rodowód nie zawsze przynosi korzyść smoczym lordom a wręcz może zostać użyty przeciwko nim.

Kolejnym przykładem pokazującym, że potomstwo Targaryenów nie zawsze odznaczało się uderzającą urodą są narodziny jedynej córki księżniczki Rhaenyry Targaryen – dziedziczki Żelaznego Tronu. Rhaenyra, która była zwana przez lud „Radością Królestwa” została wyznaczona przez swojego ojca Viserysa I na następczynię tronu. W wyniku spisku zaaranżowanego przez swoją macochę królową Alicent, księżniczka straciła koronę na rzecz swojego przyrodniego brata Aegona, którego koronowano na Aegona II. Konflikt między rodzeństwem znany pod nazwą „Taniec Smoków” doprowadził do rozpadu królestwa oraz zagłady smoków w Westeros.

Księżniczka nie została poinformowana o śmierci ojca – w tym czasie przebywała na Smoczej Skale w zaawansowanej ciąży. Wiadomość o zdradzie przyspieszyła poród:

– Wyłaź! – wrzeszczała, szarpiąc wielki brzuch, choć maester i położna próbowali ją powstrzymać. – Potworze, potworze wyłaź, wyłaź, WYŁAŹ!
Gdy dziecko wreszcie wyszło na świat, okazało się, że rzeczywiście jest potworem, martwą urodzoną dziewczynką, pokraczną i zniekształconą. Miała dziurę w piersi tam, gdzie powinno być serce oraz ogon, krótki, gruby i pokryty łuskami.

(„Niebezpieczne kobiety:, 2015, s. 858).

Księżniczka dała martwej córce na imię Visenya. Kobieta wcześnie rodziła zdrowych i silnych chłopców. Po porodzie stwierdziła, że:

Była moją jedyną córką, a oni ją zabili. Ukradli mi koronę i zamordowali córkę. Odpowiedzą za to.

(„Niebezpieczne kobiety:, 2015, s. 858).

Targaryenówna miała na myśli spiskowców, ale czy dysponowali oni taką mocą? Kroniki nie podają, czy byli wśród nich czarno-magowie. Może księżniczka sama przeklęła swoje dziecko nazywając je „potworem”?

Martin w swoich powieść stara się być jak najbardziej autentyczny. Nie od dziś wiadomo, że tworząc uniwersum „Pieśni Lodu i Ognia” czerpie z historii świata. Wszystkie wydarzenia, lokalizacje i bohaterowie mają swoją genezę w rzeczywistych wydarzeniach. Możliwe, że „klątwa” Smoków ma odzwierciedlenie w naszym a nie magicznym świecie.

Jak pisałam na początku, Targaryenowie podtrzymywali tradycję kazirodczych związków. Wiadomo, że tak bliskie „mieszanie krwi” może doprowadzić do liczny mutacji i chorób genetycznych.

Jest pewna choroba genetyczna, która przypomina bardzo dolegliwości zdeformowanych noworodków. Nazywa się ją rybią łuską arlekinową. Jest wiele odmian rybiej łuski. Ogólnie rzecz ujmując, choroba ta ma podłoże genetyczne. Jej nazwa może być myląca, ponieważ określenie „rybia łuska” nie oddaje w pełni obrazu morfologicznego schorzenia. Łuski nie zachodzą tu jedna na drugą jak u ryby, ale leżą obok siebie jak kostki bruku, co bardziej przypomina skórę gada. Rybia łuska związana jest z nadmiernym i nieprawidłowym rogowaceniem skóry.

Jak można przeczytać na portalu abczdrowie.pl:

Jest to schorzenie, które ujawnia się w chwili urodzenia. Ciężkie postacie mogą powodować śmierć noworodka w pierwszych dniach życia, a nawet obumarcie płodu jeszcze w łonie matki. Dzieci z tym schorzeniem rodzą się przedwcześnie. Ich skóra w całości pokryta jest nawarstwieniami rogowymi, które pękając, wytwarzają płytki barwy białej, a potem brunatnej. Spomiędzy płytek sączy się wydzielina surowiczo-krwista. Dziecko wygląda jak w pancerzu. Noworodki z tym schorzeniem mają często zniekształconą twarz: wywinięte powieki i wargi, spłaszczony nos, zniekształcone uszy. Często występują też zniekształcenia stóp i dłoni. „Pancerz” utrudnia oddychanie i ssanie. W lżejszych postaciach schorzenia dziecko od urodzenia wykazuje cechy uogólnionego zapalenia skóry, objawiającego się rumieniem i złuszczaniem typu rybiej łuski. Czasami pojawiają się miejscowo brodawkowate nawarstwienia rogowe.

Jak widać opis tej choroby oraz noworodków nią dotkniętych bardzo przypomina schorzenie, które miały niektóre „smocze” dzieci. Istotne jest to, że choroba ma charakter genetyczny, a jak wiadomo Targaryenowie dbali bardzo o „czystość krwi” i praktykowali związki kazirodcze. Do tego dochodzi ich wręcz „mityczny” valyriański rodowód i to, że są prawdziwą krwią smoka co mogło utwierdzać maesterów i innych uczonych, że dzieci cierpią na coś jednostkowego, dotyczące tylko smoczych lordów – gadzi wygląd noworodków. Wszystkie „ogony” i „skrzydła” mogą być tylko wyolbrzymieniem objawów choroby lub fałszywym przekazem świadków .

Rycina przedstawiająca rybią łuskę u noworodka (autor nieznany).

Autorka: Natalia Przybysz