Connington

Informacje

Siedziba rodu:Gniazdo Gryfów
Herb:Dwa skierowane do siebie gryfy, biały na czerwonym polu i czerwony na białym polu

Opis

Ród z siedzibą w Gnieździe Gryfów w Krainach Burzy, zaprzysiężony lordom Końca Burzy, niegdyś mający w swoim posiadaniu rozległe ziemie w tej części Westeros.

Conningtonowie byli bogatym rodem, kwitnącym za rządów Targaryenów, których byli wasalami. Ser Alyn Connington, będący Lordem Dowódcą Gwardii Królewskiej za rządów bliżej nieokreślonego władcy z tej dynastii, był uznanym w całym Westeros strategiem i szermierzem. Z kolei Aerys II Targaryen, zwany Szalonym Królem, mianował Jona Conningtona - bliskiego przyjaciela księcia Rhaegara - na swojego namiestnika, rozkazując mu zmiażdżyć rebelię Roberta Baratheona.

Podczas Bitwy Dzwonów w Kamiennym Sepcie lord Jon Connington dowodził siłami Targaryenów i własnoręcznie zabił ser Denysa Arryna i ranił lorda Hostera Tully'ego, lecz ostatecznie został pokonany przez siły buntowników. Wściekły Aerys II odebrał mu jego ziemie i zesłał go na wygnanie do Wolnych Miast, gdzie według różnych raportów Jon zapił się na śmierć. Władzę nad pomniejszonymi ziemiami rodu przejął jego kuzyn, Roland Connington, który wcześniej sprawował funkcję kasztelana Gniazda Gryfów.

Syn Rolanda Conningtona, Ronnet, został w wieku 16 lat zaręczony z wówczas 12-letnią Brienne z Tarthu, jednak zerwał zaręczyny, jako że Brienne mu się nie spodobała podczas pierwszego spotkania. Obecnie pozostaje on władcą Gniazda Gryfów.