Oficjalny opis HBO odcinka brzmi:
Tyrion zawiera umowę. Jorah i Daario podejmują się trudnego zadania. Jaime i Cersei starają się zaradzić sytuacji, w której się znaleźli.
Przyjrzyjmy się wydarzeniom tego epizodu.
Na Murze
Edd Cierpiętnik próbuje rozliczyć Jona z tego, że przyjaciel rezygnuje ze służby w Nocnej Straży. Jest przekonany, że potrzebuje ona Jona w obliczu nadchodzącej walki. Snow broni się faktem, że przysięga jest wiążąca do śmierci, którą już ma za sobą. Nie chce lub nie może pozostać w miejscu, gdzie cały jego wysiłek i poświęcenie zakończyły się przegraną. Nosi też już strój wojownika Starków, barwy swojego ojca, Eddarda. Być może to ubranie, w którym po raz pierwszy przybył na Mur w towarzystwie Tyriona i Benjena Starka. To daje nam jasny przekaz – Snow już nie przywdzieje czerni dla Nocnej Straży.
Z dziedzińca dochodzi ich wołanie jednego ze Strażników, nakazującego otworzyć bramę, więc wychodzą na zewnątrz. Okazuje się, że do Czarnego Zamku przybywają Sansa, Brienne i Podrick. Goście rozglądają się po nim, być może zaskoczeni mizernością odwiecznej strażnicy. Kiedy spojrzenia Starkówny i jej przyrodniego brata spotykają się, ten wyraźnie nie dowierza i z trudem rozpoznaje Sansę, dziewczyna z kolei zdaje się nie wiedzieć, jak Jon na nią zareaguje – po raz ostatni widzieli się jako dzieci. Jednak padają sobie w objęcia.
Tu szczególnie ukazuje się przemiana bohaterów. Za czasów Winterfell Sansa była jedynym Starkiem, który stronił od Jona. Dziewczynka była zbyt rozkochana w rycerskich pieśniach Południa, żeby szukać towarzystwa bękarta. Jeszcze tego samego dnia wspominają czasy dzieciństwa i Sansa przeprasza przyrodniego brata za swoją dawną pychę. Kiedy Jon deklaruje się, że będzie nad nią czuwał w imię ich ojca, dziewczyna motywuje go do odzyskania ich domu. Snow jest jednak zmęczony walką i poświęceniem, które do niczego go nie doprowadziło. Sansa zapowiada, że odzyska Winterfell i jeśli będzie musiała, to zrobi to sama.
Davos próbuje odnaleźć swoje miejsce w nowej rzeczywistości, a z dawną łączy go już tylko Melisandre. Cebulowy Rycerz pyta Czerwonej Kapłanki, dokąd teraz się wybierze. Kobieta bardzo jednoznacznie stwierdza, że Jon jest Księciem, Którego Obiecano. W konsekwencji, uda się wszędzie, gdzie on i będzie mu służyć tak, jak Jon to uzna za stosowne. Davos przypomina, że wcześniej to Stannisa uważała za Księcia i stara się dowiedzieć, jaki los ostatecznie spotkał jego króla i przyjaciela, a także księżniczkę Shireen, bliską mu jak rodzona córka. Melisandre próbuje uniknąć konfrontacji z Cebulowym Rycerzem, przewidując reakcję mężczyzny na prawdę o śmierci księżniczki. W porę zjawia się Brienne, wojowniczka przyznaje się do obecności przy klęsce Stannisa. Co więcej, obwieszcza, że wykonała na nim wyrok śmierci za zbrodnię, jakiej dopuścił się z Czerwoną Kapłanką, a którą było zamordowanie Renly’ego.
Dolina
Petyr Baelish z eskortą ludzi Arrynów przybywa do Doliny, zastając swojego pasierba podczas treningu łucznictwa. Nie dopuszcza do niekorzystnego dla niego rozwoju wydarzeń, od razu witając się serdecznie z Robinem i daruje mu prezent – bardzo rzadkiego sokoła. Tym samym zyskuje pełne zainteresowanie i poparcie chłopca. Tak uzbrojony staje naprzeciw oskarżeniom zarządcy Doliny, spiżowego Yohna Royce’a. Yohn zarzuca Petyrowi zdradę lorda poprzez okłamanie go i postąpienie wbrew jego woli. Właśnie to zrobił Littlefinger, oddając Sansę w ręce Boltonów. Littlefinger wyprowadza własne oskarżenie wobec Yohna, pasujące do jego wersji wydarzeń – że Royce zdradził lorda poprzez przekazanie Boltonom informacji, gdzie będą mogli przechwycić Sansę. W świetle historii Bealisha kuzynka lorda Robina została porwana i oddana za mąż bękartowi Ramsayowi.
Petyrowi wystarczyła chwila, żeby skierowany w niego sztylet obrócić przeciw nestorowi Doliny i realnie zagrozić jego życiu. Robin wydaje się być obojętny na wizję śmierci najpotężniejszego chorążego Arrynów. Petyr okazuje łaskę i radzi zachować lorda Royce’a przy życiu, przez wzgląd na jego umiejętności dowódcze. Zręcznie podsuwa chłopcu pomysł kampanii wojskowej przeciw Boltonom w celu zapewnieniu Sansie bezpieczeństwa. Lord Robin postanawia o interwencji sił Arrynów – tym samym Dolina po raz pierwszy włączy się do wojny domowej. Natomiast Littlefinger dotrzyma obietnicy złożonej Cersei, o ukaraniu Boltonów za zdradę Lannisterów.
Meereen
Tyrion zaprasza przedstawicieli wrogich miast do piramidy Meereen w celu wynegocjowania pokoju. Mówi w ich języku i pokazuje im drogę, która stanowi intratną ofertę – Meereen nie powróci do starego porządku, a pozostałe Zatoki Niewolniczej mają siedem lat na zniesienie niewolnictwa. Lannister sugeruje im, że niewolnicy zamienią się w biedotę, którą można tak samo wykorzystywać, jak wcześniej posiadanych na własność ludzi. Jednak kiedy będą się czuli wolni, będą bardziej zadowoleni ze swojego losu. Tyrion daruje też posłom również usługi “wolnych” kobiet. To wszystko wyraźnie nie podoba się Szaremu Robakowi i Missandei. Mimo to dwójka dawnych niewolników broni Lannistera i poświadcza o jego dobrych intencjach+, kiedy wyzwoleńcy zjawiają się piramidzie, żeby dowiedzieć się, co znaczy ten sojusz z panami.
Tyrion jest przekonany, że zna naturę ludzką na tyle dobrze, że poradzi sobie ze zmanipulowaniem panów. Szary Robak ściąga go na ziemię, mówiąc, że to nie on wykorzysta ich, tylko oni jego, bo doskonale się na tym znają i to właśnie robią całe życie. Lannister zaczyna mieć wątpliwości, czy nie przecenia swoich możliwości w intrydze rozgrywającej się między potężnymi miastami.
Vaes Dothrak
Jorah i Daario docierają do Vaes Dothrak. Kiedy rycerz wymusza na Naharisie rozbrojenie przed wejściem do miasta, ten zauważa spod materiału koszuli zmartwiałą skórę na ramieniu Mormonta. Jorah zapewnia towarzysza, że nie zaraził go szarą łuszczycą. Mężczyźni postanawiają przekraść się do świątyni dosh khaleen i uciec niepostrzeżenie z Daenerys. Ustalony wcześniej plan szybko zawodzi i dochodzi do walki. W jej wyniku Daario w obronie Joraha zabija na świętej ziemi Dothraków jednego z nich – to zmusza ich do przyśpieszenia wszystkich działań. Znalezienie ciała przez pozostałych może oznaczać dla nich śmierć.
Świątynia dosh khaleen
Daenerys wraz ze zgromadzeniem dosh khaleen wysłuchuje nauk jej przywódczyni, żony khala Sovo. Szybko upatruje sobie sojuszniczkę, jedną z młodszych wdów, która zaczęła być khaleesi w zbliżonych okolicznościach co Daenerys – dziewczynka z obcego ludu, którą khal posiadł wbrew jej woli. Udaje się im zostać sam na sam i królowa Meereen zacieśnia relację z dziewczyną. Tak zastają je Jorah i Daario, razem ustalają, że wdowa jej zdradzi Dany i podejmują się pewnego planu na opuszczenie miasta Dothraków.
Wielki Wróbel vs Margaery
Margaery zostaje wezwana przez Wielkiego Wróbla. Kapłan opowiada jej o życiu, jakie wiódł przed swoim oświeceniem. Był szewcem, który gonił za dobrami doczesnymi i folgował wszelkim zachciankom, na jakie tylko było go stać. Pewnego ranka wstał po nocy rozpusty i ujrzał wszystkie swoje grzechy. Wyszedł z domu boso i nigdy doń nie wrócił – ruszył pomiędzy biednych, uznając ich za najszlachetniejszych, jako nie posiadających zbyt wielu dóbr materialnych.
Margaery słucha cierpliwie i zostaje nagrodzona wizytą u brata. Wykazuje siłę charakteru, którą chce podtrzymać też Lorasa, jednak widzi, że ten już został złamany przez tortury fizyczne i psychiczne. Jest świadoma tego, że pozwolono im się zobaczyć, żeby dodatkowo zaszkodzić jego psychice. Stara się pobudzić w nim chęć do życia i determinację przypominając, jak wielkie znaczenie ma dla przyszłości ich rodziny.
W Królewskiej Przystani
Cersei Lannister odwiedza syna, zastając tam Pycelle’a, znów starającego się działać na jej niekorzyść. Królowa matka podejmuje próbę dotarcia do manipulowanego przez różne frakcje Tommena. Wielki Wróbel skutecznie zasiał w chłopcu współczucie i niechęć do wszelkich działań przeciw Wierze. Cersei przekonuje syna, że przywódca religijny nie szanuje jego bliskich i kieruje się mżonkami.
Jaime i Cersei ponownie pojawiają się na spotkaniu rady, królowa proponuje Olennie sojusz w imię ich wspólnego celu – powstrzymania Wielkiego Wróbla. Królowa skutecznie blokuje sprzeciwy swojego wuja Kevana wobec użycia armii przeciw Wierze, to samo ma uczynić z Tommenem. Natomiast lady Olenna sprowadzi do miasta wojsko, które odbije Margaery.
Na Pyke
Theon ponownie wraca do domu rodzinnego na Pyke. Młody Greyjoy w niczym nie przypomina siebie samego z czasów, kiedy przybył do Balona Greyjoya z propozycją sojuszu od Robba. Jest pokorny i już nie myśli, by walczyć o władzę ze swoją siostrą – chce jej pomóc. Przeprasza za wszystkie zawody, jakich Yara doznała z jego powodu.
Zaprawiony w bojach Ramsay Bolton
Lord Bolton przyzywa do siebie Oshę, po tym, jak wymyto ją na jego rozkaz. Przeprowadza krótki wywiad z dziką i zachęca ją, aby zaufała, że łatwo go ogłupić. Ramsay pozwala jej się do niego zbliżyć i kiedy dzika już myśli, że może uda jej się zabić Ramsaya, młody Bolton wbija jej nóż w szyję. Ujawnia, że od początku był świadom jej metod, które zdradził mu wcześniej Theon. Te wydarzenia kończy symboliczna scena w której obiera jabłko, co najpewniej stanowi odniesienie do oskórowania.
Różowy list
Kiedy Jon posila się ze swoimi gośćmi oraz Tormundem i Eddem, posłaniec Boltonów przybywa do Czarnego Zamku z listem od Ramsaya. Lord Bolton otwarcie grozi śmiercią Jonowi, jego bratu, siostrze i pozostającym pod opieką Dzikim, jeśli ten nie odda mu żony. Wielbiciele sagi znają tę wiadomość jako różowy list, którego sekrety możecie poznać tutaj. Dzięki temu Sansie ostatecznie udaje się przekonać Jona do zebrania sił przeciw Boltonowi. Tormund oferuje mu dwa tysiące swoich zdolnych do walki ludzi a Sansa obiecuje, że do syna ostatniego prawdziwego Namiestnika Północy przyłączą się wierni chorążowie.
Być może warto zwrócić uwagę na ciekawe spojrzenia, jakie Tormund kieruje w stronę Brienne. Większość elementów historii na Północy twórcy przenoszą z sagi, nawet jeśli wymieniają postaci i imiona. W sadze mieliśmy do czynienia ze ślubem Alys Karstark z dzikim, magnarem Thennów. Ślubu udzielił Jon, na znak jedności dzikich i ludzi z Północy.
Khaleesi wszystkiego
Daenerys staje przed radą khalów i przypomina im, że jej syn miał być rumakiem, który przemierzy świat, zaś jej mąż, khal Drogo, poprzysiągł podbić krainy, których Dothrakowie nie wiedzieli, daleko na zachodzie, zamieszkane przez mężów zakutych w stal. Nic do nich nie przemawia, jednak dziewczyna nie traci aroganckiego, pogardliwego wyrazu twarzy. Zapowiada im, że nie są godni władania Dothrakami, są żałosnymi wodzami o żałosnych planach. To ona będzie władać khalasarami. Khalowie wyśmiewają ją. Daenerys sięga do paleniska i przewraca je, pogrążając całą świątynię dosh khaleen w płomieniach. Khalowie giną, a Matka Smoków w pełnym blasku wyłania się naga pośród płomieni, objawiając się Dothrakom niemal jako bogini. Klękają przed nią, robi to również Daario, który wydaje się oszołomiony, jakby zobaczył w swojej królowej więcej, niż widział kiedykolwiek.
Te sceny na kilka sposobów odwołują się do ubiegłych sezonów. Khalowie mówią, że oddadzą ją koniom – Viserys również zapowiedział, że jeśli pomoże mu to zdobyć tron, pozwoli ją nawet gwałcić przez konie. W finałowym odcinku pierwszego sezonu Daenerys wychodzi z płonącego stosu, jej ciało również jest nienaruszone. Podobne wydarzenia miały miejsce również w finale trzeciego sezonu, kiedy i w Astaporze zmieniła zasady, zdobywając wszystko.
Co myślicie o “Księdze Nieznajomego”?