Inwazja Andalów

6 000 lat p. P. – 4 000 lat p. P.

Opis

Andalowie mieszkali w Andalos, królestwie rządzącym przez nich przed atakiem na Westeros. Kiedy valyriańskie Włości zaczęły się rozrastać i zagrażać Andalom, musieli oni uciekać na nowy ląd. Popłynęli statkami na zachód i wylądowali w Dolinie Arrynów. To od niej zaczęli swoją inwazję. Andalowie potrafili wykuwać broń z żelaza, co dawało im przewagę nad Pierwszymi Ludźmi, którzy wykuwali broń jedynie z brązu. Po zdobyciu Doliny ruszyli oni na podbój całego Westeros. W wielu bitwach pokonali oni Pierwszych Ludzi i stali się również wrogiem dla dzieci lasu, dla których nie mieli litości i które niemal całkowicie wyniszczyli. Nawet żelaźni ludzie nie potrafili oprzeć się sile andalskiego ataku. Andalowie wprowadzili w Westeros nową wiarę. Pierwsi Ludzie wierzyli w starych bogów, ale po inwazji oficjalną religią stała się wiara w Siedmiu. Po podbiciu Żelaznych Wysp Andalowie pozwolili jednak nadal czcić żelaznym ludziom Utopionego Boga. Z Siedmiu Królestw tylko Królestwo Północy było w stanie oprzeć się Andalom. Stało się to głównie dzięki niezdobytej twierdzy zwaną Fosą Cailin. Była ona zbudowana na Przesmyku, przejściu między Północą a Południem. Pierwsi Ludzie bronili Północy przez wiele stuleci i dawali schronienie ocalałym dzieciom lasu, które pomimo tego z biegiem czasu zaczęły wycofywać się bardziej w leśne rejony i na tereny za Murem.

Historia