Migracja Rhoynarów

Nad Rhoyne, największą rzeką na świecie, mieszkał lud zwany Rhoynarami. Był to lud żyjący w pokoju, niezainteresowany podbojem pogranicznych ziem. Spokój Rhoynarów zakłócili jednak coraz bardziej rozwijający się Valyrianie. Doszło do wielu wojen, które to Włości częściej wygrywały. Do największej wojny dochodzi, kiedy książę Rhoynarów Garin Wielki zwołuje armię złożoną z 250 tysięcy żołnierzy. Była to największa armia, jaką widziano kiedykolwiek w Essos. Książę Garin podzielił swoją armię na trzy części. Jedną z nich poprowadził na Selhorys, miasto bronione przez 30 tysięcy valyriańskich żołnierzy. Kiedy udało mu się zdobyć je szturmem, poprowadził armię na Valysar, miasto które również udało mu się podbić. Garin ruszył na Volon Theris, gdzie czekała na niego stutysięczna armia i trzech smoczych lordów. Tę bitwę również wygrał, ale poniósł znaczące straty. Volanteńczycy, świadomi zbliżającej się armii Garina, poprosili o pomoc Valyrian. Na pomoc Volantis Włości wysłały 300 smoków, którym nawet kilkudziesięciotysięczna armia Garina nie była w stanie stawić czoła. Książę został pojmany, a mieszkańcy miast Chroyanne i Sar Mell zostali wzięci do niewoli. Księżniczka Rhoynarów, Nymeria, dowiedziała się o wydarzeniach mających miejsce w Volantis. Wiedziała, że nie jest w stanie wygrać z siłą, którą dysponują Valyrianie i razem z dziesięcioma tysiącami statków uciekła w stronę Westeros. Flota Nymerii dopłynęła do Dorne, gdzie ksieżniczka wyszła za mąż za lorda Słonecznej Włóczni, Morsa Martella i tak doszło do połączenia obydwóch rodów.