Rebelia Blackfyre’ów – Bunt Czarnego Smoka

Historia rebelii Blackfyre'ów rozpoczyna się od panowania Aegona IV. Był on uznanym wojownikiem, ale po objęciu tronu bardzo się zmienił; stał się gruby i zainteresował się sprawami ciała. Miał wiele kochanek i mnóstwo bękartów, ale był szalenie zazdrosny. Kiedy przyłapał Terrence'a Toyne'a - rycerza z jego Gwardii Królewskiej - w łóżku z jedną ze swoich kochanek, zabił ich oboje. Bracia Toyne'a próbowali go pomścić, ale brat króla, Aemon Smoczy Rycerz, oddał za niego życie. Aegon IV był niezadowolony ze swego prawowitego syna, Daerona, uznając go słabym, gdyż był bardziej zainteresowany mądrościami uzyskanymi z książek i od maesterów niż wojną i walką. Ożenił Daerona z księżniczką Myriah Martell z Dorne, aby zachęcić ten region do pokojowego dołączenia do Siedmiu Królestw, ale ku jego przerażeniu jego syn zdawał się przejmować dornijskie zwyczaje. Najstarszy naturalny syn Aegona, Daemon, był całkiem inny. Silny, wysoki chłopak znany był ze swych umiejętności walki, gdy miał już dwanaście lat. Aegon IV uznał go za swojego syna i ku zaskoczeniu całego dworu królewskiego dał mu miecz przodków o nazwie Blackfyre. Daemon wyrósł na potężnego wojownika z legendarną reputacją, a wraz z nim inne bękarty Aegona, również dzielni wojownicy, w tym Aegor Rivers. Aegon IV na łożu śmierci rozważał podobno ustanowienie Daemona swym dziedzicem.

„Przez dwieście lat królestwem rządzili potomkowie Aegona Zdobywcy i jego sióstr, który to scalił Siedem Królestw i wykuł Żelazny Tron. Na królewskich chorągwiach nosili czerwonego, trzygłowego smoka Domu Targaryenów na czarnym polu. Szesnaście lat temu bękarci syn króla Aegona IV Daemon Blackfyre wzniecił rebelię przeciw swemu prawowicie urodzonemu bratu. Daemon również miał na swych chorągwiach trzygłowego smoka, ale podobnie jak wielu innych bękartów, odwrócił kolory”

George R.R. Martin „Tajemniczy Rycerz”

Daeron objął tron jako Daeron II i rządził pokojowo przez dziesięć lat, ale był bardzo pro-dornijski; obiecał poślubić swoją siostrę Daenerys księciu Moranowi Martellowi, w zamian za co Moran miał wreszcie przyłączyć Dorne do Siedmiu Królestw. Daenerys była podobno miłością Daemona, który nosił teraz nazwisko "Blackfyre" ze względu na swój miecz. Wkrótce potem pojawiły się pogłoski, jakoby Daeron II był rzeczywiście synem swego wuja, Aemona Smoczego Rycerza, a co za tym idzie – nie miałby praw do tronu. Daemon Blackfyre, chcąc zdobyć dla siebie Żelazny Tron, wywołał krwawą i całoroczną wojnę, zwaną rebelią Blackfyre'ów.

"Bukłak z winem rychło ruszył w ponowny obieg. Wino było kwaśne i mocne. Dunk wziął głęboki łyk i podał dalej bukłak, podczas gdy Kot z Mglistego Wrzosowiska zaczął opowiadać historię uratowania życia lordowi Gorzkiego Mostu w czasie Rebelii Blackfyre’a.

- Gdy padł chorąży lorda Armonda, zeskoczyłem z konia. Zewsząd otaczali nas zdrajcy…

- Ser – wtrącił Glendon Ball. – Kim byli owi zdrajcy?

- Mam na myśli ludzi Blackfyre’a.

Płomień ognia błyskał w trzymanym przez ser Glendona ostrzu. Ślady po ospie na jego twarzy płonęły wściekłą czerwienią niby otwarte wrzody, a każde ścięgno miał naciągnięte niczym kusza.

- Mój ojciec walczył po stronie Czarnego Smoka.

Znowu to samo. Dunk sapnął. Czerwony czy Czarny? - to pytanie, którego nie należało zadawać. Zawsze oznaczało tarapaty”

George R.R. Martin „Tajemniczy Rycerz”

Rebelia rozpoczęła się w 195 roku po Lądowaniu Aegona. Największą i decydującą bitwą podczas rebelii była Bitwa na Polu Czerwonej Trawy.

„Rebelia zakończyła się na Polu Czerwonej Trawy, kiedy to Daemon i jego bliźniaczy synowie zginęli pod deszczem strzał lorda Bloodravena. Ci rebelianci, którzy przeżyli i ugięli kolana zostali oszczędzeni, ale część z nich straciła włości, część utraciła tytuł, a niektórzy złoto. Wszyscy zaś przekazali zakładników jako gwarancję ich lojalności na przyszłość”

George R.R. Martin „Tajemniczy Rycerz”

Daemon Blackfyre i jego najstarsi synowie Aegon i Aemon zostali zabici w walce, definitywnie doprowadzając do stłumienia rebelii i potwierdzając panowanie króla Daerona II w Siedmiu Królestwach. Młodsi synowie Daemona zostali zmuszeni do wyruszenia na wygnanie. Daeron II rządził przez jeszcze piętnaście lat, dając krainie pokój i dobrobyt, przez co został nazwany "Dobrym".